با ورود فرهنگ جدید در هر جامعه‌ای و ایجاد تعارض و تضاد فرهنگی در آن کشور، نخستين جرقه‌های پرسش‌های فلسفی و حکمی درباره فرهنگ سنتی ‌زده می‌شود. هنگامی که انسان در بستر فرهنگي خود زیست می‌کند هرگز به راحتی نمی‌تواند از فرهنگ خود پرسش کند مگر اینکه این فرهنگ به بحران گرفتار شود و با خرده‌فرهنگ‌ها یا کلان‌فرهنگ‌های دیگر در تعارض جدی قرار گیرد. 

در این صورت انديشمندان جامعه به شرح و بسط اصول حاکم بر فرهنگ سنتی آن جامعه دست مي‌زنند. در ایران نیز با ورود هنرهای غربی به صورت جدی، هنرمندان و انديشمندان این قوم با این پرسش روبه‌رو شدند که هنر و فرهنگ سنتی ایران دارای چه اصول و ارزش‌هایی بوده که با این هنر و فرهنگ جدید در تعارض قرار گرفته است؟ طرح این پرسش آغاز راهی بود که انديشمنداني همچون مرحوم مددپور آن را ادامه دادند.