ناصر تقوایی از انگشت‌شمار کارگردانان ایرانی است که با خیال راحت می‌توان او را صاحب جنس خاصی از سینماگری و روایت‌گری و داستان گویی در قاب تصویر دانست و از ترکیب «سینمای ناصر تقوایی» در مورد اون استفاده کرد.

تقوایی شاید قدرترین کارگردان داستان‌گوی سینمای ایران است و یکی از بهترین بانیان اقتباس‌ های اصیل و بومی سازی شده از آثار ادبی وطنی و فرنگی.

تقوایی به معنای واقعی کلمه هم ادبیات و سینما و روایتگری را بلد است و هم باهوش و حساس و روشنفکر است و به خوبی نبض اجتماع، تاریخ،جغرافیا، فرهنگ و مردم را لمس و درک کرده است.

تقوایی به واسطه به موقع و به اندازه بودن و البته به وقت و به قاعده نگفتن و‌ نساختن و نبودن، همواره از استانداردهای دقیق زیستنش مراقبت کرده است.

تقوایی یکی از کارگردانان اصیل ایرانی است که به جرات و بی اغراق می توان او را صاحب کلاس جهانی دانست و باید که دانست.