#خودکشی به عنوان یک رفتار حجیم و غلیظ دراماتیک که غالبا بر بستری تخلیه یا بروز خشم، انتقام از خود و دیگران، فرار از شکنجه جسمی و روحی، ناتوانی در تحمل غم و درد بسیار، بیماری لاعلاج، رفتاری اعتراضی و … که منجر به فقدان و احساس حسرت یا گناه در بازماندگان می‌ شود، در تاریخ سینما کارکرد دراماتیک مهمی داشته و در آثار مختلف به شکل‌های متفاوتی در شکل دهی به گره‌های داستانی یا حتی گره‌گشایی از داستان به کاربسته شده است.

در بسیاری از آثار بزرگ سینمایی فکر کردن یا اقدام به خودکشی بهانه آغاز یک روند دراماتیک بوده و در دسته بزرگی از آثار سرنوشت نهایی شخصیت‌ها و گره‌گشایی نهایی از داستان را رقم زده‌اند.

به بهانه ایام جهانی آگاه سازی در مورد خودکشی در جهت کاهش وقوع این رفتار و انتخاب تلخ بشری، در اپیزود هفتم «پا‌کست سینمایی ۱۰۸۰» به این موضوع پرداخته ایم.