چرخهٔ امید و ناامیدی در چهار شعر نیما یوشیج - بخش آخر

 فرجام بازجست چرخهٔ امید و ناامیدی در چهار شعر پیاپی نیما یوشیج ( امید یکسویهٔ ساده انگارانه- ناامیدی محض مطلق- امید ریشه‌دار و متکی بر تجربهٔ شکست و پیروزی)

 تابش بی‌چون و چرای امید در فرجام شعر «سوی شهر خاموش» : کاروان رهاوردهای بشر امروز در راه است.

توأم با هشداری ژرف: با چشم «خود» دوست و دشمن را از یکدیگر بازشناسیم، چشمی که هزار سال است بینای عمیق‌ترین حقایق هستی‌است در منظر بزرگان حکمت و اندیشه؛ از فردوسی و خیام و سنایی و نظامی و عطار گرفته تا مولوی و سعدی و حافظ و جامی و ...