غزل و تعبیر شماره 379 - تعبیر شماره 379

غزل شماره 379: سرم خوش است و به بانگ بلند می‌گويم که من نسيم حيات از پياله می‌جويم عبوس زهد به وجه خمار ننشيند مريد خرقه دردی کشان خوش خويم شدم فسانه به سرگشتگی و ابروی دوست کشيد در خم چوگان خويش چون گويم گرم نه پير مغان در به روی بگشايد کدام در بزنم چاره از کجا جويم مکن در اين چمنم سرزنش به خودرويی چنان که پرورشم می‌دهند می‌رويم تو خانقاه و خرابات در ميانه مبين خدا گواه که هر جا که هست با اويم غبار راه طلب کيميای بهروزيست غلام دولت آن خاک عنبرين بويم ز شوق نرگس مست بلندبالايی چو لاله با قدح افتاده بر لب جويم بيار می که به فتوی حافظ از دل پاک غبار زرق به فيض قدح فروشويم تعبیر غزل 379: از دودلی و تردید دوری کنید، قبل از شروع کار جدید به عواقب آن خوب بیندیشید و با تدبیر تصمیم بگیرید. از افراد دورو و فریبکار برحذر باشید و صداقت را اصل اساسی هر کاری قرار دهید. مدتی است برای انجام کاری امروز و فردا می کنید. تنبلی را کنار بگذارید و همه تلاش خود را به کار گیرید تا سرنوشت خود را با دست های خود بسازید.