غزل و تعبیر شماره 276 - غزل شماره 276

غزل شماره 276: باغبان گر پنج روزی صحبت گل بايدش بر جفای خار هجران صبر بلبل بايدش ای دل اندربند زلفش از پريشانی منال مرغ زيرک چون به دام افتد تحمل بايدش رند عالم سوز را با مصلحت بينی چه کار کار ملک است آن که تدبير و تامل بايدش تکيه بر تقوا و دانش در طريقت کافريست راهرو گر صد هنر دارد توکل بايدش با چنين زلف و رخش بادا نظربازی حرام هر که روی ياسمين و جعد سنبل بايدش نازها زان نرگس مستانه‌اش بايد کشيد اين دل شوريده تا آن جعد و کاکل بايدش ساقيا در گردش ساغر تعلل تا به چند دور چون با عاشقان افتد تسلسل بايدش کيست حافظ تا ننوشد باده بی آواز رود عاشق مسکين چرا چندين تجمل بايدش تعبیر غزل 276: برای رسیدن به مراد دل چیزی که احساس می کنید به مصلحت است انجام دهید. اگرچه علم و دانش برای رسیدن به اهداف مهم است اما کنار آن لازم است عزم راسخ و ایمان قوی داشته باشید تا تلاش های شما ثمربخش باشد. از غرور و خودبینی حذر کنید و بخشش و کرم را در پیش گیرید تا به سرمنزل مقصود برسید. از ظاهربینی دوری کرده و از روی حرف های دیگران درباره آن ها قضاوت نکنید تا فریب نخورید.