غزل و تعبیر شماره 274 - غزل شماره 274

غزل شماره 274: به دور لاله قدح گير و بی‌ريا می‌باش به بوی گل نفسی همدم صبا می‌باش نگويمت که همه ساله می پرستی کن سه ماه می خور و نه ماه پارسا می‌باش چو پير سالک عشقت به می حواله کند بنوش و منتظر رحمت خدا می‌باش گرت هواست که چون جم به سر غيب رسی بيا و همدم جام جهان نما می‌باش چو غنچه گر چه فروبستگيست کار جهان تو همچو باد بهاری گره گشا می‌باش وفا مجوی ز کس ور سخن نمی‌شنوی به هرزه طالب سيمرغ و کيميا می‌باش مريد طاعت بيگانگان مشو حافظ ولی معاشر رندان پارسا می‌باش تعبیر غزل 274: زندگی آمیخته با سختی و بلندی های زیادی است و مشکلات و شادی ها در هر زندگی وجود دارد. با دوستان خود مهربان باشید و با صداقت رفتار کنید تا زمانی که نیاز دارید به یاری شما بشتابند.از کینه و دورویی برحذر باشید که انسان های بی ریا موفق تر و آسوده تر هستند. برای آرزوهای دست نیافتنی وقت خود را هدر ندهید. از خداوند کمک بخواهید و همه چیز را به او بسپرید تا به آرامش برسید.