غزل و تعبیر شماره 109 - غزل شماره 109

غزل شماره 109: دير است که دلدار پيامی نفرستاد ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد صد نامه فرستادم و آن شاه سواران پيکی ندوانيد و سلامی نفرستاد سوی من وحشی صفت عقل رميده آهوروشی کبک خرامی نفرستاد دانست که خواهد شدنم مرغ دل از دست و از آن خط چون سلسله دامی نفرستاد فرياد که آن ساقی شکرلب سرمست دانست که مخمورم و جامی نفرستاد چندان که زدم لاف کرامات و مقامات هيچم خبر از هيچ مقامی نفرستاد حافظ به ادب باش که واخواست نباشد گر شاه پيامی به غلامی نفرستاد تعبیر غزل 109: مدتی است منتظر رسیدن جوابی هستید و این انتظار شما را خسته و بی صبر کرده است. دروغ و نیرنگ شما را از رسیدن به اهداف دور خواهد کرد، برای رسیدن به آن چه شدیدا در طلبش هستید هرگز از راه دروغ و ریاکاری وارد نشوید. برای موفقیت و رسیدن به مراد دل صبر و حوصله زیادی لازم است. قرض ها به زودی ادا می شود و خبرهای خوشی از مسافرتان خواهد رسید.