غزل و تعبیر شماره 72 - غزل شماره 72

غزل شماره 72: راهيست راه عشق که هيچش کناره نيست آن جا جز آن که جان بسپارند چاره نيست هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود در کار خير حاجت هيچ استخاره نيست ما را ز منع عقل مترسان و می بيار کان شحنه در ولايت ما هيچ کاره نيست از چشم خود بپرس که ما را که می‌کشد جانا گناه طالع و جرم ستاره نيست او را به چشم پاک توان ديد چون هلال هر ديده جای جلوه آن ماه پاره نيست فرصت شمر طريقه رندی که اين نشان چون راه گنج بر همه کس آشکاره نيست نگرفت در تو گريه حافظ به هيچ رو حيران آن دلم که کم از سنگ خاره نيست تعبیر غزل 72: راهی سخت و ناهموار در پیش دارید، رقیبان منتظرند تا در اولین فرصت ممکن به شما ضربه بزنند، برای موفقیت لازم است تلاش خود را بیشتر کرده و با اراده و عزم فولادین گام بردارید. برای انجام کاری به شدت عجله می کنید، اما باید صبر داشته باشید که عجله هیچ سودی برای شما نخواهد داشت. از حرف های نیش دار و زخم زبان اطرافیان دلگیر نشوید بلکه به کاری که می کنید و راهی که می روید تمرکز کنید تا به سر منزل مقصود برسید. عشق، ایمان و مهربانی راه شما را کوتاه تر و وصال یار را نزدیک تر می کند.در امر ازدواج موفق می شوید.