EP-031- قسمت هفتم بررسی تفصیلی PMBOK8 : اصل یکپارچه‌سازی پایداری در تمام حوزه‌های پروژه

اصل یکپارچه‌سازی پایداری در تمام حوزه‌های پروژه

این اپیزود به تشریح اصل پایداری در مدیریت پروژه بر اساس استانداردهای نوین می‌پردازد. هدف، گذار از نگاه سنتی به پروژه‌ها و اتخاذ رویکردی است که نیازهای فعلی را بدون به خطر انداختن توانایی نسل‌های آینده برآورده سازد.

ساختار زمانی اپیزود: بخش اول (از ۰۰:۰۰ تا ۱۲:۵۲): در این بخش، چارچوب نظری و عملیاتی پایداری تبیین شده است. نکات کلیدی این بخش عبارتند از:

یکپارچه‌سازی مستمر: پایداری باید در تمام حوزه‌های پروژه و در تمامی فازهای چرخه حیات به صورت سازگار ادغام شود. مدیران پروژه، تیم‌ها و حامیان مالی (Sponsors) همگی به طور مشترک مسئول اطمینان از این یکپارچگی هستند.

ابعاد چهارگانه ادغام: ادغام پایداری به معنای در نظر گرفتن همزمان انسان‌ها، سیاره زمین، جامعه و ارزش (Value) در حین انجام تمامی فعالیت‌های مرتبط با پروژه است.

گستره شمول: این مفهوم شامل رسیدگی به اثرات زیست‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی، توجه به رفاه مردم در سطح جهانی و استفاده مؤثر و هوشمندانه از منابع طبیعی است.

سطوح پیاده‌سازی: اصل پایداری در تمامی سطوح تاکتیکی، عملیاتی و استراتژیک پروژه‌ها قابل مشاهده و اجراست.

بخش دوم (مناظره): موضوع: پایداری: استراتژی بقا یا کالای لوکس؟ دیدگاه موافق (رئالیسم اقتصادی):

اولویت مطلق با زیست‌پذیری اقتصادی است؛ سود شرط وجودی پروژه و پایداری شرط کمال آن است.

مدیر پروژه امانت‌دار سرمایه است و در زمان بحران، صرف منابع برای اهداف بدون بازگشت سرمایه مستقیم (مانند رفاه اجتماعی)، انحراف از مأموریت است.

دیدگاه مخالف (یکپارچگی استراتژیک):

تفکیک سود از پایداری یک خطای شناختی است؛ پایداری به معنای کاهش اتلاف و مدیریت ریسک‌های قانونی و اجتماعی است.

پایداری نه یک هزینه، بلکه راهکاری برای خروج از بحران از طریق بهینه‌سازی مصرف انرژی و منابع است