چطور ویرانهها صادقتر از عمارتهای باشکوه سخن میگویند؟
مارک شیل در این کتابِ خوشخوان، نئورئالیسم رو نه صرفاً یک جنبشِ اخلاقی برای نمایش فقر، بلکه تلاشی برای «نقشهبرداری مجدد» از ایتالیای ویرانشده میدونه. اون توضیح میده که چطور دوربین در این آثار، خیابانها و ساختمانهای بمبارانشده رو از یک پسزمینه ساده خارج میکنه و به شخصیت اصلی تبدیل میکنه. تحلیلهای شیل به ما کمک میکنه بفهمیم که نئورئالیسم تلاشی بود برای اینکه انسانِ گمشده، دوباره جای خودش رو بین این آوارها پیدا کنه؛ جایی که سینما معماریِ جدیدی برای روحِ زخمخوردهی یک ملت میسازه.
🎙 اپیزود هفتم فصل دوم
📚 کتاب برش های کوتاه «نئورئالیسم ایتالیا: بازسازی شهر سینمایی»
✍️ مارک شیل
کاری از: مطهره جعفری و مهدیه برادری
با ما همراه باشید تا این کتاب رو از زاویهی تازهای مرور کنیم.
اولین نفر کامنت بزار
چطور سینما میتونه مثل یک تابلوی نقاشی باشه؟
...چقدر توی تماشای یک فیلم آزادی داریم؟
...
چرا بعضی فیلمها وقتی تموم میشن هم هنوز توی ذه...
چرا آثار پرویز کیمیاوی هیچوقت شبیه سینمای رایج...
چرا بعضی اقتباسها فقط داستانو تکرار میکنن، ول...
چرا بعضی داستانها تا آخر مخاطب رو میخکوب میکن...
اپیزود چهل و هفتم
آیا واقعیت ...
اپیزود چهل و ششم
آیا در سینمای...
اپیزود چهل و پنجم
بهرام بیضایی...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است