چقدر توی تماشای یک فیلم آزادی داریم؟
بازن معتقده که ارسن ولز با استفاده از تکنیک «عمق میدان» نوعی دموکراسی رو به نگاه تماشاگر برگردوند. وقتی هم پیشزمینه و هم پسزمینه در یک نما واضح باشن، کارگردان دیگه نگاه تو رو دیکته نمیکنه. بازن میگه این سبک باعث میشه تصویر به «واقعیت» نزدیکتر بشه؛ جایی که چشم ما آزادانه در قاب میچرخه و معنا رو کشف میکنه، درست مثل زندگی واقعی که کسی اون رو برامون برش نزده.
🎙 اپیزود پنجم فصل دوم
📚 کتاب «ارسن ولز»
✍️ آندره بازن
کاری از: مطهره جعفری و مهدیه برادری
با ما همراه باشید تا این کتاب رو از زاویهی تازهای مرور کنیم.
اولین نفر کامنت بزار
چرا بعضی فیلمها وقتی تموم میشن هم هنوز توی ذه...
چرا آثار پرویز کیمیاوی هیچوقت شبیه سینمای رایج...
چرا بعضی اقتباسها فقط داستانو تکرار میکنن، ول...
چرا بعضی داستانها تا آخر مخاطب رو میخکوب میکن...
اپیزود چهل و هفتم
آیا واقعیت ...
اپیزود چهل و ششم
آیا در سینمای...
اپیزود چهل و پنجم
بهرام بیضایی...
اپیزود چهل و چهارم
ناصر تقوایی...
اپیزود چهل و سوم ر
آیا تنهایی،...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است