کاش سهم ما از معجزه ها همون یکی بود

نه،سه بار کمه... باز باید شنیدش تا حتی نقطه‌ایش رو از دست نداد تا حظ کرد ازین کتری که تو کردی.باید ایستاد.ایستاد و سالها به احترام فکر و اندیشت کف زد. عجب فضای سورئالی ساختی.و چه خلاقانه حرفهاتو زدی.هنر و ادبیات چی میتونه باشه جز این؟ تو حتی منی که قلمت رو میشناسم هم سوپرایز کردی با این خلاقیتت در ایده و اجرا. انقدر خوب فضاسازی کردی که خودمو لابلای دنیای وهم آلود تصور می کردم که باورم نمیشد دارن چکار میکنن. و هنوز باورم نمیشه تو چکار کردی... داشتن تو نعمته سحر رفیع

مگر از نوشتن چه می‌خواهیم جز متعهد بودن؟ آفرین به تو که هربار شاهکاری مینویسی و میسازی. و اینبار چیزی برایمان به یادگار گذاشتی که آینه‌ایست در برابرمان.می‌شنویم و می‌دانیم داریم خودمان را می‌شنویم.می‌دانیم داریم خودمان را در هر واژه زخم می‌خوریم. و چقدر عالی بود این تکنیک از انتها به ابتدا آمدن. و واقعا چه می‌دانم‌های ما کجاست؟ دمت گرم و دلت شاد

با اینکه خیلی تلخ و غم انگیز بود،ولی بدجور دلنشین بود سحر⁦??

سلام چرا من نمیتونم سحر نامه را دریافت کنم

پادکستت خیلی با عشقه. ادامه بده همچنان

خیلی عالی بووووووددد?