مرتضی امینی پور
نه،سه بار کمه... باز باید شنیدش تا حتی نقطهایش رو از دست نداد تا حظ کرد ازین کتری که تو کردی.باید ایستاد.ایستاد و سالها به احترام فکر و اندیشت کف زد. عجب فضای سورئالی ساختی.و چه خلاقانه حرفهاتو زدی.هنر و ادبیات چی میتونه باشه جز این؟ تو حتی منی که قلمت رو میشناسم هم سوپرایز کردی با این خلاقیتت در ایده و اجرا. انقدر خوب فضاسازی کردی که خودمو لابلای دنیای وهم آلود تصور می کردم که باورم نمیشد دارن چکار میکنن. و هنوز باورم نمیشه تو چکار کردی... داشتن تو نعمته سحر رفیع
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است