گفتگوی خودمونیِ همدستانِ رادیوخاک با هم‌داستان‌های همیشگی...

در زمان جشن پاییزان اما در اوج کرونا دعوتید به شنیدن قصه، شادی و رقصیدن اما جدا جدا! تو خونه‌های خودتون......

این روایت، مستند نیست! کی می‌تونه بگه که نیست؟......

شما بوی مهر رو حس می‌کنید؟... امسال که انگار مهر نیستا... بی‌مهریه! آخه هیچی صفای با هم بودنِ بچه‌های مدرسه‌ای رو نداره! این دانه انار هم قصهٔ مهر و صداقت با حال و هوای دانش‌آموزیه......

این قصه رو با مهر، پیشکش می کنیم به: اون‌ها که عمارتِ دلشون در گروی آباديِ خونه‌ایه......

امسال که عجیب‌ترین محرّمِ زندگی ماست، قصهٔ زنی رو می‌گیم که این محرم، رازش ۵۵ ساله می‌شه......

این قصه رو پیشکش می‌کنیم با مهر، به: بی‌خبران!‌ که در نظربازیِ ما حیرانند......

هر شهر، یه کتابِ بسته‌ست، از رازهای خونه‌ها؛ که باید خوند. شهر یزد یه انارِ سرخه. شفاف و پیچیده و وسوسه‌برانگیز؛ با دونه‌های ظاهرا شبیه به هم. برای خوندن هر راز، باید انار رو برید. دانه اول انار:...

اگه باور داریم که هر خونه یه شخصیت انسانیه، پس می‌‌تونه رفیق هم باشه گاهی هم از بهتریناشه......

کوچه به کوچه رد می‌شیم تا سر قرار. که گل انارها چشمک می‌زنن. وسوسه‌های سرخی‌ که لبِ دیوار کاه‌گلی، دلبری می‌کنن و خبر میدن که اینجا قصه‌ای داره خاک می‌خوره... بعضی گل‌انارا می‌رسن. قصه می‌شن. باید صب...