نوروزنامه

در گوشه ای از جهان هستی در منطقه ای به نام خاور میانه یکی از کهن ترین تمدنهای باستانی ، مربوط به سرزمینی است که به آن فلات ایران می گویند. طبق شواهد علمی و تاریخی، بیش از ده هزار سال سابقه سکونت در این سرزمین به اثبات رسیده است. هر روز نام خاصی را در گاهشماری باستانی ایرانیان دارا بوه  و روزی که همنام همان ماه می شد،آن روز را به جشن و شادمانی می پرداختند. جشن های متنوعی همچون: آبانگان ، تیرگان، مرداد گان ، مهرگان  مثالی از این جشن ها هستند.جدا از این جشن ها مراسم دیگری همچون یلدا، گاهنبارها، سده و ... برگزار می شده. یکی از مهمترین جشنهای این سرزمین نوروز نام دارد.نوروز پیشینه و تاریخچه ای سه هزار ساله دارد و یکی از کهن سال ترین عیدهای ملی در جهان محسوب می شود.طبق بعضی از افسانه ها سه هزار سال قبل در چنین روزی جمشیدشاه در گشت و گذارخودتحت تاثیر آفتاب تابان و درخشان و طراوت هوا قرار می گیرد و آن روز را نوروز می نامد.یعنی روز نو  و بر آن می شود که ایرانیان، همه ساله در چنین روزی آیین و مراسم های خاصی تدارک دیده و برگزار کند.