بگو مگو

با سلام نگاه جدیدی بهمون یاد دادی با این پادکست دوست داشتنی

"وای ترانه! نمی‌دونی تو سکوت چقدر جذاب تری!" #بهرام_رادان تو #آتش_بس 2

شب فرو می افتاد به درون آمدم و پنجره ها رابستم باد با شاخه در آویخته بود من در این خانه تنها تنها غم عالم به دلم ریخته بود ناگهان حس کردم که کسی آنجا بیرون در باغ در پس پنجره ام می گرید صبحگاهان شبنم می چکید از گل سیب

سینه باید گشاده چون دریا تا کند نغمه ای چو دریا ساز نفسی طاقت آزموده چو موج که رود صد ره برآید باز تن طوفان کش شکیبنده که نفرساید از نشیب و فراز بانگ دریادلان چنین خیزد کار هر سینه نیست این آواز

بی مرغ آشیانه چه خالی ست خالی تر آشیانه مرغی جفت خود جداست آه ای کبوتران سپید شکسته بال اینک به آشیانه دیرین خوش آمدید اما دلم به غارت رفته ست با آن کبوتران که پریدند با آن کبوتران که دریغا هرگز به خانه بازنگشتند

گفتمش شیرین ترین آواز چیست ؟ چشم غمگینش به رویم خیره ماند قطره قطره اشکش از مژگان چکید لرزه افتادش به گیسوی بلند زیر لب غمناک خواند ناله زنجیرها بر دست من گفتمش آنگه که از هم بگسلند خنده تلخی به لب آورد و گفت آرزویی دلکش است اما دریغ بخت شورم ره برین امید بست و آن طلایی زورق خورشید را صخره های ساحل مغرب شکست من بخود لرزیدم از دردی که تلخ در دل من با دل او می گریست گفتمش بنگر د راین دریای کور چشم هر اختر چراغ زورقی ست سر به سوی آسمان برداش

ارغوان، شاخه همخون جدا مانده من آسمان تو چه رنگ است امروز؟ آفتابی ست هوا؟ یا گرفته است هنوز؟ من در این گوشه که از جهان بیرون است آفتابی به سرم نیست از بهاران خبرم نیست آنچه می بینم دیوار است آه این سخت سیاه آن چنان نزدیک است که چو بر می کشم از سینه نفس نفسم را بر می گرداند ره چنان بسته که پرواز نگه در همین یک قدمی می ماند کورسویی ز چراغی رنجور قصه پرداز شب ظلمانی ست نفسم می گیرد که هوا هم اینجا زندانی ست هر چه با من اینجاست رنگ رخ باخته است آفتابی هرگز گوشه چشمی هم بر فراموشی این دخمه نینداخته است. اندر این گوشه خاموش فراموش شده کز دم سردش هر شمعی خاموش شده

همدیگه رو دوس داشته باشیم

مهربون بودن تو این دوره و زمونه کار خیلی سختیه با این همه آدم دورو و سواستفاده گر

❤️❤️❤️ عالییییییییییییی

با هر نگاه بر آسمان این خاک هزار بوسه می زنم ------------**##**------------ نفسم را از رود سپید و آسمان خزر و خلیج همیشگی فارس می گیرم ------------**##**------------ من نگاه ام از تنب کوچک و بزرگ و ابوموسی نور می گیرد ------------**##**------------ من عشقم را در کوه گواتر در سرخس و خرمشهر به زبان مادری فریاد خواهم زد ، فریاد خواهم زد ------------**##**------------ ------------**##**------------ تفنگم در دست و سرودم بر لب همه ی ایران را می بوسم ------------**##**------------ من خورشید هزار پاره ی عشق را بر خاک وطن می آویزم ------------**##**------------ من خورشید هزار پاره ی عشق را بر خاک وطن می آویزم ------------**##**------------ ای وارثان پاکی من آخرین نگاهم بر آسمان آبی این خاک ------------**##**------------ و خلیج همیشگی فارس ، فارس ، فارس خواهد بود

جعبه موسیقی رو از قلم انداختین یا مدا نگفتین؟

قشنگ نذریتون آدمو یاد بوی قیمه های ظهر عاشورا میندازه

فکر کنم جعبه پاندورا رو همش رو تو ایران خالی کردن

اون جعبه ابزار دقیقا بابای منه هر هفته جمعه عصر 😂😂😂😂😂😂😂😂