در این اپیزود از پادکست «سفرهای دنباله دار»، من، وحید و مجتبی نشستیم توی یه قهوهخونهی قدیمی، با صدای استکان چای و بوی قلیون حرف زدیم از سفری متفاوت؛ سفری که فقط با چشم انجام نمیشه، با ذهن و دل هم باید رفت.
صحبت کردیم از فرق «دیدن» و «مشاهده کردن»؛ اینکه خیلی وقتا در سفر فقط مناظر رو میبینیم، اما کمتر پیش میاد واقعاً اونا رو درک کنیم. از تجربههای جاده گفتیم، از آدمهایی که با کوچسرفینگ شناختیم، از لحظههایی که یه تصویر ساده تبدیل شد به یه کشف درونی.
در طول گفتوگو، رسیدیم به این سؤال: آیا سفر فقط جابهجاییه، یا یه جور تمرین برای دیدنِ دوبارهی زندگی؟
اگر اهل سفر، موتورسواری، یا حتی خیال سفر کردن هستی، این اپیزود برای توئه! یه دعوت به آهستهتر دیدن، دقیقتر بودن و زندگی کردن با چشم بازتر.
ما سه تا فقط گفتوگو کردیم؛ بقیهاش، شاید جاده برات تعریف کنه.
اولین نفر کامنت بزار
سفر به ازبکستان فقط دی...
در قسمت دوم از اپیزود ...
انسان چرا صعود میکند؟...
گاهی، زمین از بالا شبی...
توی این قسمت، با هم می...
این قسمت، بخش دوم از ا...
سال نو مبارک
خیلی خوشحالیم که با شروع سال...
درود بر شما؛ نوروزتون پیروز، به سال ۱۴۰۴ خوش آ...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است