لیف که از ترس زبانش بند امده بود ساکت نشست......

دو نگهبان خاکستری روی شیئ بقچه مانندی خم شده بودند......

همه چیز فرق کرده. حالا آنها به دنبال ما هستند......

مي توانست حضور وحشتناك و جنون آميزي را دور و بر خود حس كند......

حدس لیف به یقین تبدیل شد.اسیر کنندگانش نگهبانان خاکستری بودند...

ترجیح میدم خودمو تو شنهای روان بندازم......

بعضی وقتها برای هدف خیر باید غرور را کنار گذاشت.......

برج همچون جواهري عظيم ميدرخشيد......

مرگ از ميان ديوار سنگي هجوم ميآورد جايي كه همه يكي هستند، يك اراده بر همه حكم ميراند. در زير مردگان، زندهها تلاش ميكنند با اراده اي كور، تا به كندو خدمت كنند...