از قاجار تا فرار

کم می‌دونیم از خودمون، از تاریخ و فرهنگ مون، از سرگذشت‌مون. خبری نداریم از اونچه بر سرمون اومده و از سرمون گذشته. اصلش خودمون رو کم می‌شناسیم. کم دوست داریم؛ نامهربونیم با هم. نقل حال نیست مرده ریگ چندین دهه ست. خیلی وقته / کلی وقت گذاشتن واسه این که ما رو از چشم هم بندازن. برنامه ریختن چند دهه که باورمون به خودمون کم شه. که هرکسی واسه خودش من شه. که من هر کی اونقده بزرگ شه، که تو من خودش گم شه و بی‌خیال مردم شه. ما اینجوری تنها شدیم. راوی و نویسنده: پوریا معلم