پادکست پنجاه و ششم (مشهدشناسی) | با عنوان «شمس‌العماره‌ی مشهد»

قسمت ۵۶ پادکست پایه‌ها (مشهدشناسی)

«شمس‌العماره‌ی مشهد»

مشهدِ تیموری، شهری درخشان در سایه‌ی گوهرشاد خاتون و فرزندانش، این‌بار در دوران سلطان حسین بایقرا به اوج می‌رسد

شهری که وزیرش، امیرعلی شیرنوایی، نه‌تنها شاعر و دانشمند بود، بلکه عاشق مشهد بود.

وزیری که آب را از چشمه‌ی گیلاس تا قلب حرم رساند، نهر خیابان را جاری کرد، و برای زائران گرسنه، «غلورخانه» ساخت.

در این قسمت از مشهدشناسی

ردِ قدم‌های نوایی را دنبال می‌کنیم؛

از ایوان معروف او در حرم تا نغمه‌ی «نوایی نوایی» که از همان روزگار در دل موسیقی خراسان ریشه دواند.

و در بخش دوم

از دل قرن‌ها فاصله می‌گیریم و می‌رسیم به چهارطبقه‌های مشهد (اولین ساختمان‌های مرتفع شهر) که روزگاری به آن‌ها می‌گفتند شمس‌العماره‌ی مشهد.

از چهارطبقه‌ی خیابان خسروی تا چهارطبقه‌ی حضرتی، بناهایی که روزی نماد تجدد و شکوه شهر بودند.

و حالا فقط در خاطره‌ها مانده‌اند.

در پایان، «نوایی برای ایران» را می‌شنوید

ترانه‌ی «خاک» با صدای فریدون فروغی، شعری از مسعود امینی و تنظیم منوچهر چشم‌آذر

آوازی برای وطنی که در نفس و خون ما جاری‌ست.