میدان فردوسی - قسمت بیست و چهارم

بیست و چهارمین قسمت پادکست میدان فردوسی منتشر شد. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ دومین قسمت از تشریح ِموضوعی ِکتاب شاه نامه ها اثر سیروس شمیسا . گزیده‌ای مختصر از مطالب پادکست : حکومت_دینی برآمده از سنت " شاه - موبدی " در ایران باستان است که در شاهنامه نیز پیوند دین و دولت را می‌بینیم. طبق دینکرد نیز " دین، شهریاری است و شهریاری، دین ". اینکه شاه ( رهبر ) دارای عصمت محسوب می‌شود و اشتباهات ِاو نیز، حکیمانه تفسیر می‌شود، مربوط به باوری به نام فره ایزدی می‌شود که شاهان ِباستان آن را دارا بودند و در اشتباهات ِشاهان، به دنبال ِحکمتی می‌گشتند که خود، متوجه ِآن نبودند. صیغه یک آیین، مربوط به دین مهری است که از ایران باستان وارد فقه ِشیعه شد. در شاهنامه نیز موارد زیادی از صیغه می‌بینیم. ازدواج محارم در شاهنامه و اوستا در فرهنگ عیلامی ریشه دارد. اینکه چهره‌های شخصیت‌های دینی را نورانی تصویر می‌کنیم، به ایران ِباستان بازمی‌گردد که چهره‌ی شاهان، نماد خورشید بود و کسی به چهره‌ی آنان خیره نمی‌شد تا چشمان‌ ِاو تباه نشود. امام‌زاده‌ها و سنت ِپیاده به زیارت رفتن ( پیاده‌روی اربعین )، از آیین‌های کهن ِایران باستان هستند که وارد اسلام شد. آنچه در داستان‌های عاشقانه شاهنامه می‌بینیم، بیشتر از اینکه منطق ِعشق بر آن‌ها مسلط باشد، منطق ِاسطوره‌ای مسلط است و عبارت " داستان عاشقانه " تا حدودی اشتباه است. در منطق اسطوره‌ای، زنان دوست دارند که از پهلوانان ( به عنوان خدایان ) باردار شوند تا خود نیز، مادر ِفرزند ِخدا شوند و یک انسان ِخداگونه متولد کنند. شراب در ایران باستان، جایگاه ِکنونی ِچای در ایران را داشت. دیوان در شاهنامه همان اقوام ِبومی ِایران هستند که در دشمنی با حکومت بودند. ضحاک جنبشی شبیه به جنبش‌های سوسالیستی ِمعاصر را نمایندگی می‌کرد که با نظام کاست با جامعه طبقاتی ِآریاییان ( جمشید و فریدون ) در تضاد بود. این بحث، گفتار ِاحمد شاملو در خصوص شاهنامه را تایید می‌کند. . تشریح جغرافیای تاریخی مازندران در شاهنامه همراه با معرفی موسیقی چین با اجرای ساز پیپا