من با فصلی جدید بازگشتم و البته با یکدنیا دلتنگی برای تکتک شما. در این مدت بر من و ما ماجراها گذشت، ولی ما هستیم. همانطور که همیشه بودهایم. در این شماره بازهم روایت خودم را میگویم، کمی با هم آشپزی میکنیم و موسیقی خوب استاد حسن شماعیزاده را گوش میدهیم و البته برشی از یک کتاب را میخوانیم.
از این فصل من در ستایش روزمرگی مینویسم و میخوانم، در ستایش زندگی، در ستایش آنچه که هستیم و داریم.
سرتون سلامت و زندگی نوشجونتون
اولین نفر کامنت بزار
مثل همهٔ ایرانیها در این مدت مثل جنزدهها پیگ...
خاطرات تحصیلی نسل ما، قرین شادیهای کوچک، و غم...
ما نسلی هستیم در میانه، نه کاملاً با تکنولوژی خ...
اینکه آدمی سر و شکل به قاعدهای داشته باشد خوب ...
درد و شکوه در بزرگداشت آدمهایی است که در نفس خ...
وقتی شروع به نوشتن یا فکر کردن در مو...
روزهای غمبار را نه میشود پشت سر گذاشت و نه فر...
این شماره از بس که اندوهگین بودم خواسته ناخواست...
موقع نوشتن این شماره سوگوار عزیزی بودم که شرحش ...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است