توضیحات
Monday, August 15, 2016
1:22 PM
یک تعریفی هست که میگه تمدن بشری با مهمان داری و پذیرایی شروع شده.
یعنی حیوانات مهمان پذیر و مهماندار ... غریزی بقا دارند، میخورند و مازاد خوراک خود را پنهان میکنند که دوباره بخورند.
مهمان داری یعنی اینکه بشر، آن چیز خوبی که دارد را میدهد به دیگری که مهمانش است. تحول مهمانداری یک مقدار زیادی مهمانداری را به اقدامی پر دردسر، پرخرج و تعارف کرده است. به این فکر میکردم که وقتی یک محبت، یک مهربانی به تن و دل آدم میچسبد وقتی که خیلی ساده است. میدانی آن پذیرایی که میشوی مستقل از اینکه چه باشد و چطور تهیه شده باشد و مستقل از هر عنصر دیگری آن حسی که میهماندار به تو منتقل میکند محک این است که از محل مهمانی بیرون میایی و با خود فکر میکنی که چه جا و رخداد خوبی بود، این درست نقطه ی مقابل زمانیست که جایی میروی و خیلی هم ازت پذیرایی میکنند ولی وقتی بیرون میایی از اینکه از آنجا خارج شده ای احساس راحتی میکنی اگر این تجلی شدن مهمانداری را بفهمی که در تناقض دارد میشود با خود انگیزه و اصل مهمانداری و برویم به طرف اینکه ساده اش کنیم به جای تجمل. فضای اینکه به مهمان تجربه ی یک شادی و شعف داده شود، تمدنمان غنی تر میشود.