در سال 52 در زندان قصر، زندانی خوش آوایی ست که گاهی با خودش اشعاری را نجوا می کند. صدایی مسحور کننده دارد. زندانبان صدای او را روزی ضبط می کند و در آن سال برای رادیو ارسال می کند و این صدا پخش می شود. حالا زندان قصر تبدیل به موزه قصر شده. از کنار یکی از سلول ها که میگذریم این صدا در آن سلول در حال پخش است. در حالی که تندیس چند زندانی هم در آن سلول وجود دارد. فضای وهم آلود و غم انگیز این آواز و ترکیب آن با سلول زندان در این روزهایی که شعبان به نیمه می رسد، دست مایه ای شد برای آنکه این شعر زیبای عراقی را با کمک همان زندانی بازخوانی کنیم با صدای: مهدی نوابی ضبط: استودیو آوا تنظیم، میکس و مسترینگ: محمد حجت محبی ایده پرداز: مهدی نوابی ، ابوالفضل گویا با حمایت و همراهی باغ موزه قصر ما اینجا در سال نود و نه، هنوز به انتظاریم....