شمارۀ 180 - غزلی از حسین منزوی

عصیر دفتر «حافظ»؟ شراب شیرازی؟

تلاقی بشکوه مه و معمایی

تراکم همۀ رازهای دنیایی

به هیچ سلسلۀ خاکیان نمی­مانی

تو از کدامین دنیای تازه می­آیی؟

عصیر دفتر «حافظ»؟ شراب شیرازی؟

چه هستی آخر؟ کاین گونه گرم و گیرایی؟

تو از قبیلۀ سوزان آتشی شاید

چنین که سرکش و پاک و بلندبالایی

مرا به گردش صد قصّه می­برد چشمت

تو کیستی؟ ز پری­های داستان­هایی؟

شعاع نوری بر تپه­های روشن موج

تو دختر فلقیّ و عروس دریایی

نسیم سبزی، از جلگه­های تخدیری

گل سپیدی، بر آب­های رویایی

فروغ­باری، خون نظیف خورشیدی

شکوهمندی، روح بزرگ صحرایی

تو مثل خندۀ گل، مثل خواب پروانه

تو مثل آن­چه که ناگفتنی است، زیبایی

......