28 - غذای مامان پز

وقتی در اوج جوونی قدم به دنیای رویاهام میذاشتم، هرگز تصور نمیکردم، بازگشتم به ایران، بدون برگشت باشه، اون هم در یه آسایشگاه و تا پایان عمر.........

اولین بار که شیما رو دیدم یادم نیست کدوممون اول سلام کردیم، و هنوز لبخند روی لب‌هامون بود که از ذهنم گذشت آره او نمی‌تونه راه بره حتی نمی‌تونه بایسته، و نمیتونه با دستهای خودش،نوشیدنی یا غذاش رو بخوره...

مجسمه ی نوزادی در آغوش مادری که هرگز نبود ......