۱- توجه‌کردن

بخش اول

قسمت دوم از کتاب کودکانمان به ما چه می‌آموزند با رادیو یارمد

نوشته‌ی پیرو فروچی

ترجمه‌ی مهسا ملک مرزبان

نشر نی

با صدای: سمیه صادقی

توجه‌کردن

کودکم بدون آنکه بخواهد درباره‌ی حرفم قضاوت کند یا انتظاری داشته باشد صحبت‌هایم را می‌شنود. من همواره وقتی با او‌ صحبت می‌کنم همه‌ی حواس و توجهش به من است.

از زمانی‌که یاد گرفتم مانند کودکم دقیق‌تر و هشیارتر باشم متوجه سه تغییر عمده و اساسیِ درونم شدم:

۱- فهمیدم واقعیت‌های اطراف و‌ درونم بسیار پربارتر از آنی هستند که می‌اندیشم.

۲- هرجایی‌که هستم باید به دقت موقعیتم را بررسی کنم و همان‌جا بمانم.

۳- از خودم بیشتر مایه بگذارم.

کودکان در زمان حال زندگی می‌کنند و وقتی مثل آن‌ها در حال حضور داشته باشیم، می‌توانیم رابطه‌ی زیباتری با آن‌ها برقرار کنیم. بودن در حال یعنی آماده و در دسترس‌بودن، یعنی من اینجا هستم برای تو و ذهنم جای دیگری پرواز نمی‌کند. منظور از توجه، توجه محض است؛ توجه جاری و ‌زنده نه توجه مستقیم و تهاجمی.

کانال تلگرام:

https://t.me/Yaarmadd

اینستاگرام:

@yaarmadd