12. جهان فانی

بر تنت زیاد است بنشین شعر بخوان / مگر از عشق بر...

زخم زبان نمی‌زنم حتی به سایه های دور / حتی برای...

یوسفم باز به کنعان سفری خواهد کرد / سالها میگذر...

مردی به سخن نیست، گزافه گویی هرگز / رندی و پریش...

دیوار به دیوار دلم، خانه غم هست / آنجا که خدا ه...

مرگ چقدر زود هوایم را گرفت / هرچه در دست داشتم ...

خانه ات آباد باشد عشق...

خم به ابروی خود آورده ای اما بدان

من هما...

اگر از دور بتوانیم به هم عادت بکنیم...