۱۰- احساس گناه و عذاب

احساس گناه و عذاب

مسلماً وظیفه‌ی پدر و‌ مادر است که نیازهای واقعی کودکشان را برطرف کند به‌ویژه در سال‌های اولیه. اما به محض این‌که کودک رشد کرد، دیگر لزومی ندارد نیازهایش فوراً برآورده شود. این کار حتی برای او ‌مفید هم نیست. در مقام یک والد شایسته است کم‌کم به او‌ بیاموزیم چگونه برآوردن خواسته‌هایش را عقب بیندازد.

در عین حال در مقام یک والد هرگز نخواهیم توانست از احساس گناه، خود را مبرا کنیم، اما می‌توانیم به خود بگوییم: «نباید بگذارم کودکم از این موضوع مطلع شود؛ این خطرناک است.» زیرا کودکی که بتواند در والدین احساس گناه به وجود بیاورد، خود نیز درباره‌ی آنچه کرده احساس گناه خواهد کرد.