چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست ۰۲۲

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست ۰۲۱...

روزه یک سو شد و عید آمد و دلها برخاست ۰۲۰...

ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست ۰۱۹...

ساقیا آمدن عید مبارک بادت ۰۱۸...

سینه‌ام زآتش دل در غم جانانه بسوخت ۰۱۷...

خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت ۰۱۶...

ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت ۰۱۵...

گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب ۰۱۴...

می‌دمد صبح و کله بسته سحاب ۰۱۳...