برنامه راوی شهر نام کتاب: نامه به کودکی که هرگز زاده نشد نویسنده: اوریانا فالاچی مترجم: یغما گلرویی راوی: خانم شیما مهدوی فر متن کتاب: تو دختری یا پسر؟ دلم میخواد دختر باشی و یه روز چیزایی که من الان حس میکنم رو حس کنی! مادرم میگه: دختر دنیا اومدن یه بدبختیه بزرگه! و من اصلا حرفش رو قبول ندارم! وقتی خیلی دلش میگیره میگه: آخ! کاش مرد به دنیا اومده بودم! میدونم دنیای ما با دست مردا و برای مردا ساخته شده و زورگویی و استبداد تو وجودش ریشه هایی قدیمی داره! تو قصه هایی که مردها برای توجیه کردن خودشون ساختن اولین موجود یه زن نیست، یه مرده به اسم آدم! بعدها سر و کله ی حوا پیدا میشه تا آدم رو از تنهایی در بیاره و براش دردسر درست کنه! تو نقاشیای در و دیوار کلیساها، خدا، یه پیرمرد ریش سفیده نه یه پیرزن مو سفید! تموم قهرمانا هم مردن! از پرومته که آتیش رو اختراع کرد گرفته تا ایکار که دلش میخواس پرواز کنه! مادر مسیح هم که پسر روح القدسه، یه مادر رضاعی بوده! با تموم این حرفا حتی اگه نقش یه مرغ کرچ رو بازی کنی، زن بودن خیلی قشنگه! چیزیه که یه شجاعت تموم نشدنی میخواد! یه جنگه که پایون نداره! اگه دختر به دنیا بیای خیلی چیزارو باید یاد بگیری! اول از همه باید خیلی بجنگی تا بتونی مث یه پیرزن مو سفید یا یه دختر قشنگ نقاشیش کرد! خیلی باید بجنگی تا بتونی بگی وقتی حوا سیب ممنوعه رو چید گناه به وجود نیومد، اون روز یه قدرت باشکوه متولد شد که بهش میگن نافرمانی! خیلی باید بجنگی تا بتونی بگی تو تنت چیزی به اسم عقل وجود داره که دوس داری به صداش گوش بدی! مادر شدن نه حرفه س، نه وظیفه! یه حق از بین هزارون حقیه که داری! بس که این حق رو فریاد میزنی خسته میشی و تقریبا تموم مواقع شکست میخوری! ولی نباید دل سرد بشی! جنگیدن زیباتر از پیروزیه! به سمت مقصد رفتن، از رسیدن به اون با ارزش تره! وقتی برنده میشی یا به مقصد میرسی یه خلاء رو تو خودت حس میکنی! واسه پر کردن همین خلاء باید دوباره راه بیفتی و مقصد تازه یی پیدا کنی! آره! دلم میخواد تو دختر باشی! امیدم اینه که هیچوقت حرفای مادرم رو تکرار نکنی، همون طور که من هیچوقت تکرارشون نکردم!