«بزرگا، سرم سوده بر خاک تو
بر آن خوان گسترده ی پاک تو
تو دادار دانا و بخشندهای
به هر راز پنهان تو دانندهای
تویی آنکه جان و روان آفرید
زمین و بلند آسمان آفرید
تن ناتوان را توان آفرید
سخن گفتن اندر زبان آفرید
کنونم سخن باشد از مهتری
که تاج سخن را بود گوهری»
درود فردوسی
سروده و آوا : هما ارژنگی
اولین نفر کامنت بزار
گردیه؛ بانویی از شاهنامه: کنکاشی در آرمان سیاسی...
چامه "کوروش بزرگ"
با آوای سرا...
خلیج فارس
سروده و آوای هما ار...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است