شماره 25: قصه خیریه امین آراسته

شاید هر کدامِ ما از سال‌های ابتدایی زندگی‌مان کودکی را به یاد بیاوریم در یکی از سفرها یا گشت‌وگذارها یا حتی حوالی مدرسه‌مان که به‌نظر می‌رسید هم‌سن‌وسال خودمان باشد؛ ولی وقتی میانۀ نگاه‌های خندان کودکانه که ردوبدل می‌کردیم از او می‌پرسیدیم: «کلاس چندمی؟» پاسخی نداشت جز این‌که سر پایین بیاندازد و از خیر بازی با ما هم بگذرد و برود. احتمالاً آن زمان تک‌روایت داشته‌ایم از دوران کودکی که هر کودک می‌تواند در امنیت حضور خانواده و امکانات، کودکی‌اش را به بازی و یادگیری بگذراند. شاید آن زمان کم‌تر به این فکر می‌کردیم که ممکن است کودکانی اطرافمان باشند که مدرسه نمی‌روند چون خانواده‌شان از عهدۀ هزینه یا مسئولیت‌های تحصیلی فرزندپروری برنمی‌آیند. این شماره از رادیو افرا روایت‌گر کسانی است که چنین کودکانی را دیده‌اند، فکر و ذکرشان شده‌اند و برای آن‌ها بستری فراهم کرده‌اند که خود راوی قصه‌هایشان شوند و احتمال‌های متکثر را برای سرنوشت شخصیت‌های قصه‌هایشان رقم زنند. بله؛ این بار شنوندۀ روایت خیریۀ امین آراسته‌ایم.

خیریۀ امین آراسته، در سرزمین پسته‌های ایران، رفسنجان، در خانۀ شخصی مرحوم حسین امین و خانم پروین آراسته متولد شد. آن‌جا که خانه به آموزشکدۀ فنی‌وحرفه‌ای بدل شد تا کودکان بی‌ یا بد سرپرست، بتوانند با یادگیری و مهارت‌افزایی، کودکی خود را از تک‌روایت‌بودن فقر به تکثر روایت‌های ممکن نزدیک کنند. حالا شمار مدارس، دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های امین آراسته در شهرهای گوناگون بسیار بیش‌تر شده است. روایت این بسترسازی‌ها برای راویان مستعد را از زبان آقای یونس شیراوند، مدیرعامل مؤسسۀ خیریۀ امین آراسته بشنویم.