در قرون هفدهم و هجدهم، گروهی از فیلسوفان درگیر مجادلاتی دربارۀ مسئلۀ تاریخی شر شدند: این پرسش که چطور یک خدای خوب اجازه داده بدی و رنج در جهان وجود داشته باشد. فیلسوفانی مثل پیر بل، نیکولا مالبرانش و لایبنیتس، و بعدها، اندیشمندانی چون ولتر، دیوید هیوم و ایمانوئل کانت بهشدت با هم اختلافنظر پیدا کردند. این بحث فلسفی طولانی مبدأ شکلگیری دو اصطلاح «خوشبینی» و «بدبینی» است.
👤نویسنده: مارا فان در لوخت
🖋مترجم: محمدابراهیم باسط
🎙گوینده: نازنین شکرابی
📄منبع مقاله: ایان
📑منبع ترجمه: وبسایت ترجمان
📻نسخه صوتی: رادیو ریرا
اولین نفر کامنت بزار
چه میشود که زنی با سه بچۀ کوچک، تصمیم میگیر...
رواقیگری در سالهای اخیر بهطرز چشمگیری احیا...
آیا در روزگاری که دانشآموزان و دانشجویان بیش...
در زمانهای که جایگاه فرهنگی رمان متزلزل شده ...
فروید عزاداری را فرایندی میداند که منجر به ا...
شرکتهای چندملیتی همیشه متهم بودهاند که برای...
امروزه میزان موفقیت یک پژوهشگر، تا حد زیادی، ...
آلبرت هِرشمن در سال ۱۹۵۲، برای ماموریتی از طر...
جرج مکاری، مدیر موسسۀ تاریخ روان شناسی، در ک...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است