گویی دو لالهزار وجود دارد؛ لالهزاری که در خیالِ ما زیست میکند و آن دیگری، لالهزاری خاموش که در میانهی تنِ تهران سوسو میزند! درست مانند گراند هتل. گراندهتل قصههایی که شنیدهایم مجلل، پر زرق و برق و آراسته در اواسط خیابان لالهزار. اما گراندهتل واقعی چیزی بیش از بدنهی رنجور یک بنای مبدل شده به انبار و بقایای یک سالن پرشکوه تئاتر نیست. ساختمانی که از آن یک تابلوی کوچک با نام «پاساژ گراندهتل» به جا مانده و فرشتۀ چنگ در دستی که ناظر و حافظ رویای لالهزار است!
حامی مالی این اپیزود: فمشیک
مالک و صاحبامتیاز: مجموعهی زیبان
مدیر پادکست: رامیار منوچهرزاده
نویسنده و کارگردان: نگین فیروزی
دستیار کارگردان: امیربهادر بیات
پژوهشگران: مهدی صلواتچی و نگار گروسی
دستیار پژوهش: اعظم صفایی
گویندگان متن: نگین فیروزی و وحید ناظمی
تدوینگر: فرزانه رضایی
ساخت و تنظیم موسیقی: محمد برزیده و آیدین انزابیپور
طراحی و ساخت هویت بصری پادکست: استودیو ملی
موشنگرافیک و طراحی گرافیک: نرگس فداکار
BRAND_USER
با درود به شما عزیزانی که سعی در نجات تاریخ و فرهنگ معاصرمان از لابلای بیرحمیهای دوران هستید، به جا دیدم تا خاطرهای از زندهیاد استاد علی حاتمی را بازگو نمایم؛ نزدیکان وی همه بیاد دارند که علی حاتمی مدتهای طولانی در محله لالهزار میگشت، به کوچهها و بن بستها و پاساژها قدیمی میرفت، با اصرار و تمنا به داخل خانههای قدیمی وارد میشد و از مالکان آنها درخواست میکرد که اگر روزی خواستند آن محل را تخریب و گودبرداری کنند با او تماس بگیرند تا شاید بهنگام حفر زمین و گودبرداری به آثاری از دوران گذشته این محله بر بخورد و پیش از نابودی حداقل بتواند آنها را ثبت و مستند نماید. چطور ممکن است آدمی اصرار شهرداری پاریس در نگهداری از حتی جدولها و سنگفرشهای خیابان شانزهلیزه را ببیند و در مقابل تنها تابلوی باقیمانده و تخریب شده پاساژ گراند هتل در خیابان لاله زار ، اشک نریزد....
صمغ درختان به عنوان...
هتل و کافه و رستوران نادری در سال ۱۳۰۶ توس...
فرودگاه قلعه مرغی، اولین فرودگاه تهران است که د...
اوایل دهه ۴۰ شمسی با وقوع انقلاب سفید و سیاست ه...
باغی میانهی «دربند» در شمال شرقی تجریش، در کوه...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است