حدود ۵۰ سال پیش، رواندرمانگری که روزانه تا ۱۶ ساعت کار میکرد در نوشتهای، در توصیف وضع زندگیاش، گفت «فرسوده» شده است. او این کلمه را بارها از زبان بیمارانش شنیده بود که عمدتاً معتادانی بودند که هروئین نابودشان کرده بود. رفتهرفته، فرسودگی ورد زبان همه شد. معلمان، پرستاران، پزشکان و کارمندان احساس میکردند شرایط سبعانۀ کار زندگیشان را سیاه کرده است. بعد توصیهها از راه رسیدند. پنج یا ده یا بیست راه برای رهایی از فرسودگی. اما آیا واقعاً کسی از فرسودگی نجات پیدا کرد؟
👤نویسنده: جیل لپور
🖋مترجم: محسن بهخوی
🎙گوینده: مهدی صفری
📄منبع مقاله: نیویورکر
📑منبع ترجمه: وبسایت ترجمان
📻نسخه صوتی: رادیو ریرا
اولین نفر کامنت بزار
شرکتهای چندملیتی همیشه متهم بودهاند که برای...
امروزه میزان موفقیت یک پژوهشگر، تا حد زیادی، ...
آلبرت هِرشمن در سال ۱۹۵۲، برای ماموریتی از طر...
جرج مکاری، مدیر موسسۀ تاریخ روان شناسی، در ک...
مطالعۀ دینداری در ژاپن برخی از بنیادیترین پ...
اگر بشود وضعیتمان در سال ۲۰۲۰ را در یک کلمه خ...
میگویند سوگ شبیه اقیانوس است، موجموج به سرا...
خیلیها کارل دایسروث را بزرگترین دانشمند علو...
عشق شهوانی و مهرورزی از حیث ساز و کار متفاوتن...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است