۱۴۰۱.۰۷.۲۴

حیف! صد حیف! هزاران حیف! که باز هم قراره کم‌کم یاد و خاطرات، از حافظه کم‌جونِ بشر پاک شه و باز قراره مادرِ زمین (ایران‌خانم)، همچنان با داغ فرزندانش تنها گذاشته بشه.

اگه ما فراموش می‌کنیم، حافظۀ زمین خون‌های ریخته شده کف خیابونا رو از یاد نمی‌بره. هیچگاه.

.

باز هم به یاد مهسا و دخترکانِ بی‌گناه سرزمینم که تنها در آغوش مامان‌ایران آرام گرفتن. و شرمنده‌م که انسانم و...