ظاهراً در جامعه ما درست برعکس این است. آن هایی را تحسین می کنیم که استرس زیادی دارند، آن هایی که می توانند استرس زیادی را تحمل کنند و آن هایی که تحت فشار روحی زیادی قرار دارند. یاد گرفته ایم وقتی کسی می گوید : «سرم خیلی شلوغ بوده » یا «واقعاً تحت فشار زیادی هستم.» از این رفتارش تعریف کنیم و حتی از او الگو بگیریم