غزل و تعبیر شماره 438 - تعبیر شماره 438

غزل شماره 438: سبت سلمی بصدغيها فادی و روحی کل يوم لی ينادی نگارا بر من بی‌دل ببخشای و واصلنی علی رغم الاعادی حبيبا در غم سودای عشقت توکلنا علی رب العباد امن انکرتنی عن عشق سلمی تزاول آن روی نهکو بوادی که همچون مت به بوتن دل و ای ره غريق العشق فی بحر الوداد به پی ماچان غرامت بسپريمن غرت يک وی روشتی از امادی غم اين دل بواتت خورد ناچار و غر نه او بنی آنچت نشادی دل حافظ شد اندر چين زلفت بليل مظلم و الله هادی تعبیر غزل 438: به زودی یکی از افراد خانواده یا آشنایان به کمک شما احتیاج پیدا کرده و دست نیاز به سوی تان دراز خواهد کرد. از یاری به او غافل نشوید و درخواستش را تا آن جا که می توانید انجام دهید. برای رسیدن به آرامش به عبادت و ذکر پروردگار مشغول شوید. عزت نفس داشته و بخشندگی را سرلوحه زندگی خود قرار دهید تا از نعمت های بی دریغ خداوند بیش از پیش بهره مند گردید.