توضیحات
غزل شماره 304:
دارای جهان نصرت دين خسرو کامل
يحيی بن مظفر ملک عالم عادل
ای درگه اسلام پناه تو گشاده
بر روی زمين روزنه جان و در دل
تعظيم تو بر جان و خرد واجب و لازم
انعام تو بر کون و مکان فايض و شامل
روز ازل از کلک تو يک قطره سياهی
بر روی مه افتاد که شد حل مسال
خورشيد چو آن خال سيه ديد به دل گفت
ای کاج که من بودمی آن هندوی مقبل
شاها فلک از بزم تو در رقص و سماع است
دست طرب از دامن اين زمزمه مگسل
می نوش و جهان بخش که از زلف کمندت
شد گردن بدخواه گرفتار سلاسل
دور فلکی يک سره بر منهج عدل است
خوش باش که ظالم نبرد راه به منزل
حافظ قلم شاه جهان مقسم رزق است
از بهر معيشت مکن انديشه باطل
تعبیر غزل 304:
قدم در راهی گذاشته اید که فکر حسودان و رقیبان شما را نگران کرده است اما نگران نباشید. با توکل بر خدا و تلاش برای کسب روزی حلال در آینده نزدیک از همه آن ها پیشی خواهید گرفت. برای موفقیت باید از علم و عقل و درایت خود استفاده کنید. انسان نیکوکاری هستید و به زودی پاداش کارهای خوب خود را دریافت خواهید کرد و سختی ها تمام می شود.
با صدای
موسوی گرمارودی
ایمان اسلام پناه