غزل و تعبیر شماره 156 - غزل شماره 156

غزل شماره 156: به حسن و خلق و وفا کس به يار ما نرسد تو را در اين سخن انکار کار ما نرسد اگر چه حسن فروشان به جلوه آمده‌اند کسی به حسن و ملاحت به يار ما نرسد به حق صحبت ديرين که هيچ محرم راز به يار يک جهت حق گزار ما نرسد هزار نقش برآيد ز کلک صنع و يکی به دلپذيری نقش نگار ما نرسد هزار نقد به بازار کانات آرند يکی به سکه صاحب عيار ما نرسد دريغ قافله عمر کان چنان رفتند که گردشان به هوای ديار ما نرسد دلا ز رنج حسودان مرنج و واثق باش که بد به خاطر اميدوار ما نرسد چنان بزی که اگر خاک ره شوی کس را غبار خاطری از ره گذار ما نرسد بسوخت حافظ و ترسم که شرح قصه او به سمع پادشه کامگار ما نرسد تعبیر غزل 156: نیت خوبی در سر دارید که با تلاش عملی خواهد شد. از تنگ نظری و کنایه های حسودان نهراسید و در انتخابی که داشته اید شک نکنید. با دیگران مهربان باشید و از آن ها دلجویی کنید تا در زمان نیاز بتوانید از آن ها کمک بگیرید. اگر کسی قدر تلاش های شما را نمی داند اندوهگین نشوید. نذر خود را ادا کرده و به خداوند توکل کنید. به زودی به مال خوبی دست پیدا می کنید که باعث تحیر و حسادت دیگران خواهد شد. راز دل را برای هر کسی فاش نکنید. دوستان صدیق و شفیق را به یاد داشته باشید