غزل و تعبیر شماره 155 - تعبیر شماره 155

غزل شماره 155: اگر روم ز پی اش فتنه‌ها برانگيزد ور از طلب بنشينم به کينه برخيزد و گر به رهگذری يک دم از وفاداری چو گرد در پی اش افتم چو باد بگريزد و گر کنم طلب نيم بوسه صد افسوس ز حقه دهنش چون شکر فروريزد من آن فريب که در نرگس تو می‌بينم بس آب روی که با خاک ره برآميزد فراز و شيب بيابان عشق دام بلاست کجاست شيردلی کز بلا نپرهيزد تو عمر خواه و صبوری که چرخ شعبده باز هزار بازی از اين طرفه‌تر برانگيزد بر آستانه تسليم سر بنه حافظ که گر ستيزه کنی روزگار بستيزد تعبیر غزل 155: به زودی قرار است تصمیم مهمی بگیرید که هنوز درباره آن دچار شک و تردید هستید. خوب فکر کنید و بدون سنجیدن تمام جوانب دست به هیچ کاری نزنید که نتیجه خوبی نخواهد داشت. در صورت نیاز با دوستان صدیق مشورت کرده و از آن ها کمک بخواهید. همیشه زندگی به کام ما نخواهد بود، به آنچه برای شما مقدر شده شکایت نکنید و صبوری پیشه کنید تا بتوانید بر سختی های راه غلبه کرده و بر مشکلات فائق آیید. تسلیم خواست خدا باشید.