غزل و تعبیر شماره 78 - تعبیر شماره 78

غزل شماره 78: ديدی که يار جز سر جور و ستم نداشت بشکست عهد وز غم ما هيچ غم نداشت يا رب مگيرش ار چه دل چون کبوترم افکند و کشت و عزت صيد حرم نداشت بر من جفا ز بخت من آمد وگرنه يار حاشا که رسم لطف و طريق کرم نداشت با اين همه هر آن که نه خواری کشيد از او هر جا که رفت هيچ کسش محترم نداشت ساقی بيار باده و با محتسب بگو انکار ما مکن که چنين جام جم نداشت هر راهرو که ره به حريم درش نبرد مسکين بريد وادی و ره در حرم نداشت حافظ ببر تو گوی فصاحت که مدعی هيچش هنر نبود و خبر نيز هم نداشت تعبیر غزل 78: کاری انجام داده یا تصمیمی گرفته اید که از آن پشیمان شده اید و خود را سرزنش می کنید. در رسیدن به هدف ناکام مانده و شکست خورده اید و به این باور رسیده اید که کسی خواهان شما نیست و برای کسی ارزشی ندارید.همه چیز را به زمان بسپارید که درمان هر درد بی درمانی است. شکست سرآغاز پیروزی و موفقیت است. از ناکامی ها درس گرفته و برای آینده ای روشن تلاش کنید. امید و توکل تان به خداوند باشد.