منوچهر آتشی | کندو

▨ نام شعر: کندو▨ شاعر: منوچهر آتشی▨ با صدای: منوچهر آتشی♪ پالایش و تنظیم: شهروز──── ♪ ────کندویی جوان به سدری کهنشکوفه‌های نارنج چه سست رها می‌شوند میان دایره‌های حوضدر ازدحام سبوهای خُرد و پرندهوز وز نورو آفتابی که ذخیره می‌شود برای لیالی بی ماکندویی کهن به درختی جوانپوسیده و شکسته فرو می‌افتندزنبورهای مرده به خاکریز مورچگاننه پیر می‌شوند نه جوان می‌مانندمیان دو پرده‌ی فصل، مرگی مهربان دانه‌چین می‌کند خستگان راخستگان به نوبت ِ خفتن‌اند که جوانان پَر در آفتاب می‌شویندبه روز بازار ِلادن و مرزنگوششکوفه‌ها سفینه‌های سرشار از عسل‌اندمهیای لنگر گرفتن به سمت بندر ِکندوکندویی جوان به سدری کنسالنه پیر می‌شوند نه جوان می‌مانندمرگی مهربان دانه‌چین می‌کند خستگان را▨ منوچهر آتشی