احمد شاملو | مرثیه | در خاموشی فروغ فرخ‌زاد

▨ نام شعر: مرثیه

▨ شاعر: احمد شاملو

▨ با صدای: احمد شاملو

▨ پالایش و تنظیم: شهروز کبیری

ـــــــــــــــــــــــــ

در خاموشیِ فروغ فرخ‌زاد

ـــــــــــــــــــــــــ

به جُستجوی تو

بر درگاهِ کوه می‌گریم،

در آستانه‌ی دریا و علف.

به جُستجوی تو

در معبرِ بادها می‌گریم

در چارراهِ فصول،

در چارچوبِ شکسته‌ی پنجره‌یی

که آسمانِ ابرآلوده را

            قابی کهنه می‌گیرد.

به انتظارِ تصویرِ تو

این دفترِ خالی

         تا چند

تا چند

    ورق خواهد خورد؟

□

جریانِ باد را پذیرفتن

و عشق را

که خواهرِ مرگ است. ــ

و جاودانگی

       رازش را

           با تو در میان نهاد.

پس به هیأتِ گنجی درآمدی:

بایسته و آزانگیز

          گنجی از آن‌دست

که تملکِ خاک را و دیاران را

                 از اینسان

                      دلپذیر کرده است!

□

نامت سپیده‌دمی‌ست که بر پیشانی‌ِ آسمان می‌گذرد

ــ متبرک باد نامِ تو! ــ

و ما همچنان

دوره می‌کنیم

شب را و روز را

هنوز را…

▨ 

احمد شاملو

بیست‌ونهم بهمن ماه ۱۳۴۵

از دفتر شعر مرثیه‌های خاک