آیا تا به حال حس کردهاید که بخشی از زندگی شما صرفاً «رخ داده» و نه «زیسته شده» است؟ بسیاری از ما در شتاب زندگی، هزاران تجربۀ کوچک را نزیسته باقی میگذاریم و همین نزیستنها به باری سنگین و منشأ رنج ناخواسته تبدیل میشوند.
این اپیزود با استفاده از یک تجربۀ زیستۀ شخصی، به سادگی و عمق مفهوم «تجربۀ زیسته» میپردازد. بررسی میکنم که چرا نزیستن یک اشتباه، باعث تکرار آن میشود و چگونه اعتراف به خطا، طلب بخشش و روایتگری آگاهانه، مسیری است که ما را از درگیری با گذشته رها میکند و به لحظۀ حال پیوند میزند. این زیستن آگاهانهٔ تجارب، نه تنها ما را سبک میکند، بلکه مهارتی است که مسیر بیداری ما را تعیین مینماید.
اولین نفر کامنت بزار
در این اپیزود، به این موضوع میپردازم که مقاوم...
در این اپیزود عمیق و روانشناسانه، به منطقهای...
این اپیزود یک نقد جسورانه به مفهوم متداول «پیشر...
همه ما در موقعیتهای استرسزا مانند ترافیک یا م...
آیا مغز ما واقعاً برای مفاهیمی مثل اخلاق طراحی...
در این اپیزود چالشی، تقابل لذتجویی و اندیشهور...
آیا فناوری ما را برتر از سایر گونهها میکند، ی...
در دنیایی که پیشگیری از بارداری، لذت جنسی را ب...
آیا اندام جنسی ما تبدیل به یک "قفل و کلید بیکا...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است