محمد اصفهانی - زیر هشت

با تو اما ماندم تنها

مهری برلب بندی برپا

دل همه گمراهی و گناه تو امیدجان

جان همه خاموشی و خزان تو مرا بخوان

لب نگشودم اماسوختم ساختم

با من خسته ی غم تو بمان

ای که بجز تو نمانده مرا مگر آه من

من همه شوق توام منگر به گناه من

تو تب و تاب رسیدن من به قرار دل

من غم و حسرت و در به دری تو پناه من

دل همه گمراهی و گناه توامید جان

جان همه خاموشی و خزان تو مرا بخوان

شوق اگر از دل رفت و غم پیدا شد

با من خسته ی غم تو بخوان

ای که بجز تو نمانده مرا مگر آه من

من همه شو توام منگر به گناه من

تو تب و تاب رسیدن من به قرار دل

من غم و حسرت و در به دری تو پناه من

از تو موجم با تو دریا

در تو پنهان باتو پیدا