محمد اصفهانی - وفا

عشق است و آتش و خون داغ است و درد دوری

کی می توان نگفتن کی می توان صبوری

کی می توان نرفتن گـیرم پری نمانـده

گیـرم که سوختیم و خاکستری نمانده

با دوست عشق زیباسـت با یار بـقراری

از دوسـت درد ماند و از یار یادگاری

گفتی از روز سـفر گفتم از من مگذر

مجنـون لیلا رفتی بی بال و بی پـر