بی تو در هر جای این دنیا اسیر غربتم تو که از اول به دلتنگی ندادی عادتم

از همان روزی که از شهر خیالم پر زدی از همه دنیا گرفتی و شدی هم صحبتم

عادتم دادی که در باران به یادت آورم عادتم دادی کنارت باشمو عاشق شوم

در هوایت یک کبوتر باشمو دوره سرت لحظه لحظه بیقرارت باشمو عاشق شوم

من بی تو دنیایم غم است بغضم به قدر عالمست عاشقتریتم تو فقط باید مرا باور کنی

من بی تو دنیایم غم است بغضم به قدر عالمست عاشقتریتم تو فقط باید مرا باور کنی

من صدای خنده ات را در کجا پیدا کنم در زمین جاری شوم یا در هوا پیدا کنم

با غریبی خو گرفتم بی تو اما عشقه من , من کجای این جهان یک آشنا پیدا کنم

من بی تو دنیایم غم است بغضم به قدر عالمست عاشقتریتم تو فقط باید مرا باور کنی

من بی تو دنیایم غم است بغضم به قدر عالمست عاشقتریتم تو فقط باید مرا باور کنی